Zelf rosé wijn maken is verrassend toegankelijk. De eerste batches zijn vaak al aangenaam drinkbaar, soms zelfs met een subtiel bruisje. Voordat je aan de slag gaat, helpt het om meer te begrijpen over deze wijnstijl. Rosé heeft een eigen karakter, komt voort uit verschillende druivensoorten en past opvallend goed bij zomerse tafelmomenten.
Herkomst en Karakter van Rosé
Wat rosé onderscheidt van andere wijnen
Rosé wijn heeft zijn wortels in Frankrijk en staat bekend als een populaire keuze tijdens warme dagen. De basis ligt meestal bij blauwe druiven, ondanks de lichte kleur. Anders dan vaak gedacht, ontstaat rosé niet door rode en witte wijn te mengen. De kleur komt voort uit de schillen van de druiven: het sap zelf is wit. Door die schillen slechts kort mee te laten trekken, krijgt het sap een roze gloed.

Rode, witte en rosé wijn: drie werelden
Hoewel ze uit dezelfde vrucht komen, vraagt elke wijnstijl om een andere aanpak. De manier waarop het sap wordt behandeld bepaalt het uiteindelijke karakter – van kleur tot tanninestructuur en aroma. Dit overzicht laat de verschillen zien:
Wijnsoort | Druivensoort | Productieproces | Smaakprofiel |
---|---|---|---|
Rode wijn | Blauwe druiven | Fermentatie mét schillen geeft kleur, structuur en bitterstoffen. | Donker fruit, kruiden, aardse tonen |
Witte wijn | Witte druiven | Zonder schillen gefermenteerd voor helderheid en frisheid. | Citrus, appel, bloemen, mineraliteit |
Rosé wijn | Blauwe druiven | Korte inweking met schillen voor een lichte tint en zachte smaak. | Licht rood fruit, roos, kruidigheid |
Wie rosé wil maken, leert dus vooral omgaan met timing en schilcontact. De techniek is subtiel, maar maakt een wereld van verschil.
Met een duidelijk beeld van de verschillen tussen rosé, witte en rode wijn, wordt het eenvoudiger om zelf aan de slag te gaan. De techniek zit ‘m in de details — en precies daar begint het plezier van wijn maken.
Wat heb je nodig?
Een goede voorbereiding is het halve werk. Zorg dat je de volgende materialen bij de hand hebt voordat je begint. Hygiëne is cruciaal, dus zorg dat alles grondig gereinigd en ontsmet is.
- Voorbereiding: Grote emmers (voedselveilig), een druivenpers of een stevige bak om met de voeten te kneuzen, een grote lepel of roerspaan.
- Vergisting: Een vergistingsemmer of glazen fles van minimaal 10 liter, een waterslot, een thermometer.
- Meting en Analyse: Een hydrometer met een maatcilinder om het suikergehalte (en potentieel alcoholpercentage) te meten.
- Overhevelen en Bottelen: Een hevelslang (bij voorkeur met een droesemstop), wijnflessen, kurken en een kurkapparaat.
- Hulpmiddelen: Een weegschaal, een grote zeef of kaasdoek, reinigingsmiddel (zoals soda) en ontsmettingsmiddel (zoals sulfiet).
Ingrediënten (voor circa 5 liter rosé)
Dit basisrecept is een goed uitgangspunt. De exacte hoeveelheid suiker hangt af van de zoetheid van je druiven. Meten met een hydrometer is daarom sterk aan te raden.
- Blauwe druiven: 7 kg, rijp en van goede kwaliteit.
- Suiker: Ongeveer 200 tot 500 gram, of genoeg om een start SG (Soortelijk Gewicht) van 1.085 te bereiken.
- Pecto-enzymen: 2-3 gram, om de celwanden van het fruit af te breken voor een betere sap- en kleurextractie.
- Wijngist: 1 zakje (5 gram) speciale rosé- of witte wijngist.
- Gistvoeding: 2-3 gram, om de gist een gezonde start te geven.
- Sulfiet (kaliummetabisulfiet): Optioneel, 1 gram per 10 liter om de most te beschermen tegen wilde gisten en oxidatie.
Stappenplan: Zelf Rosé Maken
Volg deze stappen zorgvuldig voor een heerlijke, zelfgemaakte rosé. Neem de tijd voor elke fase; wijn maken is een proces van geduld.
Stap 1: Voorbereiden van het fruit (Dag 1)
Begin met het schoonmaken en voorbereiden van de druiven. Dit legt de basis voor de kwaliteit van je wijn.
- Ritsen en Wassen: Haal de druiven van de steeltjes (ritsen) en was ze kort onder koud water. Verwijder beschadigde of onrijpe druiven.
- Kneuzen: Kneuz de druiven in een grote, schone emmer. Dit kan met de handen, voeten of een stamper. Het doel is de schillen te breken zonder de pitten te pletten, want die geven een bittere smaak.
- Enzymen Toevoegen: Voeg de pecto-enzymen toe aan de gekneusde druivenpulp en roer goed door. Dit helpt bij het vrijmaken van sap en kleur.
Stap 2: Korte inweking en persen (Dag 1)
Dit is de meest cruciale stap voor het bepalen van de kleur van je rosé.
- Inweken (Maceratie): Laat de pulp 2 tot 8 uur staan bij kamertemperatuur. De exacte tijd hangt af van de druivensoort en de gewenste kleurdiepte. Controleer elk uur de kleur van het sap. Voor een lichte Provence-stijl is 2-4 uur vaak al genoeg.
- Persen: Zodra de gewenste kleur is bereikt, pers je de pulp. Gebruik een wijn- of fruitpers voor het beste resultaat. Heb je die niet? Dan kun je de pulp in een kaasdoek of neteldoek doen en met de hand uitwringen. Vang al het sap (de most) op in een schone emmer.
Stap 3: De most voorbereiden op vergisting (Dag 1)
Nu ga je de basis voor de alcohol creëren. Nauwkeurig meten is hierbij belangrijk.
- SG Meten: Meet met de hydrometer het Soortelijk Gewicht (SG) van de most. Dit geeft een indicatie van het suikergehalte. Een goed start-SG voor een droge rosé is rond de 1.085, wat resulteert in een alcoholpercentage van ongeveer 11-12%.
- Suiker Toevoegen (optioneel): Is het SG te laag? Los de benodigde hoeveelheid suiker op in een beetje lauw water of een deel van de most en voeg dit toe. Roer goed en meet opnieuw tot je de gewenste waarde bereikt.
- Gist Activeren: Activeer de gist volgens de instructies op de verpakking, meestal in een beetje lauw water (rond 30°C) met een theelepel suiker.
Stap 4: Vergisten (1-3 weken)
Het magische proces waarbij suiker wordt omgezet in alcohol.
- Gist Toevoegen: Giet de most over in de vergistingsemmer of -fles. Voeg de geactiveerde gist en de gistvoeding toe. Roer alles goed door.
- Waterslot Plaatsen: Sluit de emmer of fles af met een deksel of stop met een waterslot. Vul het waterslot tot de helft met water. Dit laat CO2 ontsnappen, maar voorkomt dat zuurstof en bacteriën naar binnen komen.
- Vergisten: Zet de wijn in een ruimte met een constante temperatuur tussen 15 en 20°C. Een koelere vergisting behoudt de fruitige aroma’s beter. Na 1 tot 2 dagen zie je bubbels in het waterslot: de vergisting is begonnen! Dit duurt meestal 1 tot 3 weken. De activiteit neemt af als de meeste suikers zijn omgezet.
Stap 5: Klaren en bezinken (2-4 maanden)
Na de stormachtige hoofdvergisting heeft de jonge wijn rust nodig om helder te worden.
- Overhevelen: Wanneer de activiteit in het waterslot bijna is gestopt (minder dan één bubbel per minuut), is het tijd om de wijn over te hevelen naar een schone fles of emmer. Gebruik de hevelslang en laat de laag dode gistcellen (droesem) op de bodem achter. Vul de nieuwe fles zo hoog mogelijk om contact met zuurstof te minimaliseren. Plaats het waterslot terug.
- Laten Klaren: Zet de wijn op een koele, donkere plek (ongeveer 12°C). Herhaal het overhevelen elke 4-6 weken tot de wijn volledig helder is en er geen nieuw bezinksel meer wordt gevormd.
Stap 6: Bottelen en bewaren
De laatste stap: je eigen wijn in een fles!
- Voorbereiden: Zorg dat de flessen, kurken en hevelslang perfect schoon en ontsmet zijn.
- Bottelen: Hevel de heldere wijn voorzichtig over in de flessen. Vul ze tot ongeveer 2 centimeter onder de kurk.
- Kurken: Sluit de flessen af met een kurkapparaat.
- Rijpen op Fles: Bewaar de flessen liggend op een koele, donkere plaats. Hoewel je de rosé al na een paar weken kunt drinken, wordt de smaak vaak beter na 3 tot 6 maanden rijping.
Problemen oplossen bij het maken van Rosé
Niet alles gaat altijd in één keer goed. Hier zijn oplossingen voor veelvoorkomende problemen.
- De vergisting start niet of stopt te vroeg.
- Oorzaak: De temperatuur kan te laag zijn, de gist kan oud zijn, of er is te veel sulfiet gebruikt.
Oplossing: Verplaats de wijn naar een warmere ruimte (rond 20°C). Als er na 24 uur nog niets gebeurt, maak dan een nieuwe giststarter en voeg deze toe. - Mijn rosé heeft een vreemde, donkere of oranje kleur.
- Oorzaak: Het schilcontact was te lang, of de most is geoxideerd.
Oplossing: Helaas is de kleur moeilijk te corrigeren. Noteer de inweektijd en maak deze de volgende keer korter. Zorg er ook voor dat de wijn zo min mogelijk in contact komt met zuurstof tijdens het overhevelen. - De wijn ruikt naar rotte eieren (zwavel).
- Oorzaak: Dit wordt veroorzaakt door waterstofsulfide (H2S), wat kan ontstaan als de gist gestrest is (bijvoorbeeld door een tekort aan voedingsstoffen).
Oplossing: Hevel de wijn over naar een schone fles en laat hem flink kletteren. Deze beluchting kan de geur vaak verdrijven. Voeg bij een volgende batch voldoende gistvoeding toe. - Mijn wijn blijft troebel.
- Oorzaak: Dit kan komen door pectine (als je geen pecto-enzymen hebt gebruikt) of zwevende eiwitdeeltjes.
Oplossing: Geduld is de eerste oplossing. Geef de wijn meer tijd om te bezinken. Een andere optie is de wijn koud wegzetten (‘cold crashing’) om de deeltjes te laten neerslaan. Als laatste redmiddel kun je een klaringsmiddel zoals bentoniet gebruiken.
Veiligheids- en bewaartips
Een paar belangrijke regels om je wijnproject veilig en succesvol te houden:
- Gebruik altijd een waterslot: Tijdens de vergisting komt veel koolstofdioxide (CO2) vrij. Een afgesloten fles kan exploderen. Een waterslot laat gas ontsnappen zonder dat er zuurstof bij kan.
- Hygiëne is alles: Bacteriën kunnen je wijn in azijn veranderen. Werk altijd met brandschoon en ontsmet materiaal.
- Bewaar je wijn correct: Bewaar gebottelde rosé liggend op een koele (10-15°C) en donkere plek. De liggende positie houdt de kurk vochtig en sluit de fles goed af. Rosé is op zijn best als hij jong gedronken wordt, meestal binnen 1 tot 2 jaar na het bottelen.
Veelgestelde Vragen
Hoe maak je rosé wijn zelf?
Rosé wijn wordt gemaakt van blauwe druiven, waarbij de schillen slechts kort contact maken met het sap. Veelgebruikte methoden zijn directe persing, korte inweking of de saignée-techniek.
Wat is het verschil tussen rode wijn en rosé wijn?
Het verschil zit in de duur van het schilcontact. Bij rode wijn blijft het sap langdurig in contact met de schillen, wat zorgt voor een diepere kleur en meer tannines. Bij rosé is dat contact kort.
Wat houdt de ‘saignée’-methode in?
Bij saignée wordt tijdens de productie van rode wijn een deel van het sap vroegtijdig afgetapt. Dat sap, dat al wat kleur heeft opgenomen, wordt vervolgens vergist tot rosé.
Kun je zoete rosé wijn maken?
Ja. Door de vergisting vroegtijdig te stoppen, blijft er restsuiker achter in de wijn, wat resulteert in een zoetere rosé.
Welke druiven worden gebruikt voor rosé?
Elke blauwe druivensoort is geschikt voor rosé. Soms worden witte druiven toegevoegd om de smaak lichter of fruitiger te maken.
Is het moeilijk om rosé wijn zelf te maken?
Met de juiste basismaterialen en een goed begrip van het proces is rosé maken thuis goed te doen. Het vraagt vooral aandacht, hygiëne en geduld.
Hoe krijgt rosé zijn kleur?
De roze kleur ontstaat tijdens kort schilcontact tussen het witte sap van blauwe druiven en de schillen. Hoe korter het contact, hoe lichter de kleur.
Hoe wordt rosé geproduceerd?
Rosé wordt gemaakt door blauwe druiven direct te persen of kort te laten inweken. Daarna volgt vergisting zoals bij andere wijnen.
Waarvan wordt rosé gemaakt?
Rosé is doorgaans gebaseerd op blauwe druiven. In sommige gevallen worden ook witte druiven gebruikt om het smaakprofiel te verzachten.
Is rosé een kleur of een wijnsoort?
Rosé is zowel een kleur als een wijnsoort. De kleur ontstaat natuurlijk door schilcontact en is kenmerkend voor deze wijnstijl.
Wat onderscheidt rosé van andere wijnsoorten?
Rosé is lichter van kleur en vaak frisser van smaak dan rode wijn. Het productieproces lijkt op dat van rode wijn, maar het schilcontact is veel korter.
Is rosé alleen geschikt voor de zomer?
Rosé wordt vaak geassocieerd met warme dagen, maar past ook prima bij lichte gerechten in andere seizoenen. Koel geserveerd is het het hele jaar door een toegankelijke wijnkeuze.